20 Temmuz 2017 Perşembe

VE GÖZ KIRPTI YUKARIYA



 
                                        VE GÖZ KIRPTI YUKARIYA 

 Köyün sıcağı da bir başka oluyordu .O da bu sıcağa rağmen kendini sokaklara atmış ,tozlu yollarda ,taşlara vura vura yürüyordu .Aslında vurduğu taşlar değil ,kahrolası , şanssız  hayatıydı , belki de yüzüne bir türlü gülmeyen kaderiydi .Köy kahvesinin önünden geçerken,kadınları tarlada çalışırken ,kendileri  boş boş oturan köy erkeklerinin , arkasından dedikodu yapacaklarını bile bile  ,ritmini bozmadı ,kimseye aldırış etmeden yürümeye devam etti .
O kadar çok yalvarmıştı ki oysa .'' gel kaçalım şu köyden ,gidelim şehre ,çalışırız ,yuvamızı kurarız '' diye .Ama Ayşe'si bir türlü  olur dememişti.''Ben annemin babamın rızası  olmadan evlenemem ''diyordu .Çok  seviyordu ama korkuyordu ,yapamazdı ,kaçamazdı ,daha da 17 yaşındaydı .
  17 yaşındaydı ama  babası  planını  yapmıştı bile.Kendisinden büyük ,köyün ağasının oğluna sözü kesilmişti .Yapacak bir şey yoktu artık Ayşe için ,zorla kaçıramazdı .Yapacak tek şey köyü terk etmekti .O da öyle  yaptı ve köyü terk etti .En sevdiklerini arkada bırakarak ,Ayşe' sini başka kollara terk ederek ,gözü yaşlı .
  Şehre geldiğinde köylüleri ona iş ayarladı ve küçücük bir göz odaya yerleşti .Kendini işine verdi ,mutsuz ,ruhsuz bir hayat .Ama ne olacaktı ki ,Ayşe 'si olmadıktan sonra.Böyle melankolik yıllar geçip giderken ,çevresi artık evlenmesi gerektiğini ,bir düzeni olması gerektiğini ,....söyleyip duruyorlardı .O da en sonunda kabul etti .''Ne fark eder ki ,Ayşe olmadıktan sonra ,sevemem biliyorum ,ama bir düzene kavuşayım bari '' dedi ve evlendi .Karısı kendi halinde ,çok iyi bir kadıncağızdı .O da kocasının sevgisini hissedemedi belki ama hiç bir şey belli etmeden ,evini yuvasını idare etti .Kadına  biçilen rol belli idi zaten .Çocuk doğurdu ,kocasına yemek yaptı ,çamaşırını yıkadı ,belki de hiç sıcacık sarılamadı ,sıcacık bir söz işitemedi ...Bu arada kızları oldu 2 tane .Adamı hayata bağladı kızlar .Amaç oldu kızlar ,sevgi ,uğraş ,neşe oldu  kızlar onun için ,hayat yeni bir anlam kazandı .İşte  böyle akıp giderken  hayat , ruhlardaki fırtınalar dinmişken ,hiç beklenmedik bir zamanda karısı hastalandı ve bir süre sonra da öldü .
Yine yarım kalmıştı her şey ,  yeni yeni  anlam kazanan hayatı bıçakla kesilmişti yine ortadan .Yeni yeni  sevmeye başlamıştı oysa karısını ,yeni yeni sıcacık sarılmaya alışmıştı ona ,ama yine becerememişti işte , yine yarım kalmıştı her şey ,aynı yıllar öncesindeki  gibi .
Üst üste aynı şeyler yaşanınca '' ben de bir uğursuzluk var '' der ya insanlar ,o da böyle düşünüyordu artık .''Kimseyi sevemem ben  ,kimseyi mutsuz edemem artık ''diyordu ..Kızları vardı artık sadece onun için.Onların büyümesini izliyor ,okullarını takip ediyor ,iyi yetişsinler diye uğraşıyordu.Onlara adamıştı kendini . Ama yine çevresi ,köydeki ailesi bastırmaya başladı .''Böyle olmaz , kızlar büyüyüp gidecekler ,sen yalnız kalacaksın ,evde bir kadına ihtiyacın var '' diye . O kadar ısrar ettiler ki ,kızları da dahil oldu bu ısrara .Umursamıyordu artık hiçbir şeyi .''Ne yaparsanız yapın '',dedi .
   Köyden haber geldi bir gün .Bir kadın ,yeni kocasını kaybetmiş ,bir de kızı varmış .Çok iyi ,çok güzel ,çok hanımmış .Tam ona uygunmuş .Gelip tanışsınmış .Yine çok sıcak bir gündü köye vardığında.Yollar  yine  tozluydu ,O yine  taşlara vura vura  ilerliyordu .Ama öylesine vuruyordu bu sefer  ,  bilinçsizce .Hayır ,hayır artık Ayşesini düşünmüyordu .Yine köy kahvesinde köy erkekleri oturmuş , onu izliyorlardı .Sanki hayat durmuş , bu köyde diye düşündü .Oysa hiç bir şey durmamıştı onun hayatında , ne çok değişmişti  geçen onca yılda .
Babasının evine geldiğinde her tarafı terden sırılsıklamdı artık ,gömleği , kolları ,yüzü ,elleri ...İçeri girdi .    Odada başında eşarp ,yüzü yere dönük ,bir kadın oturuyordu .Kimseye bakmadan ,ona doğru gitti ,terden sırılsıklam elini uzattı ve ona doğru uzanan bir el gördü   ve tokalaştılar .Ama bu el , bu el sıcacık geldi ona ,tanıdık geldi bu ten ona , çarpılmış gibi hissetti kendini  .Bu el onun eliydi ,onun eli , Ayşesinin eli .O eli ıslak terli avucunun içine aldı ya artık  ,bir daha bırakmamacasına ,  güldü insanlara binbir takla attıran hayata ,kendisiyle dalga geçen kahrolası şansına ve göz kırptı yukarıya.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder