Kimse zorlamadı , işin doğrusu kimse de yazmamı istemedi , görev aşkı da değil bu . Kendiliğnden gerçekleşen bir yazma , sonra da her nedense birileri ile paylaşma isteği .Dökülen kelimeler, çok konuşan bir başka ben....Sonsuz bir deryada ,bir şeyler karalayan binlerce kişiden biri ....İşte sadece bu .
13 Ekim 2015 Salı
19 .AĞUSTOS.2015
UZAT ELİNİ
Yorucu bir yolculuk,bedenen yorucu çünkü sıcak,zihnen yorucu çünkü ülkemden haberler.,Tüm enerjimizi sömürüyor.Bu yorucu günün ardından kendimi serin sulara attım.,Güneşin batışına doğru yüzerken kendimden geçmişim.,Yaklaşan deniz otobüsünün dalgalarını farketmemişim.Korktum tabi ki.Hemen güneşe döndüm .Dedim ki"bana yol gösterir misin ,korkuyorum"o da dedi ki,"ben batmak üzereyim.sana yol gösteremem.ama arkana bir dön bak
bakalım,"Döndüm baktım ki ay doğuyor.Ona sordum "bana yol gösterirmşsin" diye..o da dedi ki"çevrene bir bak..o kadar çok tutunacak dal var ki,"gerçekten bir baktım ki bir çok şamandıra...hemen birine sarıldım..dalgalar beni bir o yana bir bu yana savurdu savurdu...aslında her olayda çözümler etrafımızda ..görmek isteyene..tutunacak dal dolu ,tutmak isteyene ... Ama biz göremiyorsak ya da görmek istemiyorsak bu gün ölen 8 canın suçu ne?Belki de onlar bugün ellerini uzattılar tutunacak bir dal bulmak için ama bulamadılar..çünkü hepsi birileri tarafından kırılmışlardı...
.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder