BU GÜN....tam karşımda bir yelkenli ,bir zodyak bot,oniki tane irili ufaklı tekne var...tek tek saydım .oturduğum yer küçücük bir taşlık alan .Üzerime asırlık bir çınar ağacının kolları uzanıyor.Suya uzatmış dallarını o da,şu günlerde hepimizin serin sulara uzattığı gibi ..Karşımda kayaların üzerinde bir kadın var.Kendi kendine konuşan.Tam '' ne kötü ,yapayalnız ,belki de konuşacak kimsesi yok '' diye düşünürken bir köpek koşup geliyor,kadının yüzünü yalıyor yalıyor .Onun köpeği sanıyorum ama değilmiş ,beni severler diyor ,onun da köpeği varmış ,kokusunu aldılar diyor.Ben de yalnız diye üzülüyordum ki ,o hepimizden daha kalabalıkmış.Herkesin hayatı bir öykü ,bir roman ,herkes iyi ya da kötü,acımasız bazen de aşırı merhametli ..
Bense sadece karşımda süzülen tekneleri ,avşaya doğru yol alan feribotu ve çok yorgun olmama rağmen ona arkadaşlık edeyim diye geldiğim denizdeki adamı seyrediyorum .
Dün utanç duyuyordum ,bu günse içimde nereden ,nasıl yeşerdiğini bilemediğim binlerce umut dalları var .Üzerimdeki çınar ağacı gibi bu dalları denizin derinliklerine ve gökyüzünün en uzak noktalarına gönderiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder