26 .eylül .2015
                                           ÇOK UZAKLARDA

      Gün daha yeni uyanıyor...ilk saatleri günün.hayata erken başlayanlar ,hayatı doya doya yaşamalıyım diyenler dışarıda...Bir banka oturuyor kadın deniz kıyısında..arkada çocuk parkı.parkta bir baba ve çocuğu.çocuk şu anı yaşıyor.ileriye ya da geçmişe ait ne düşünebilir ki..onu şu an ilgilendiriyor.babası onu salladıkça mutluluktan çığlıklar atıyor,hissedebiliyorsunuz neşesini,mutluluğunu.Henüz öğrenmemiş ki maskelemeyi duygularını...Ön tarafta da bir genç kız ve erkek denize olta sallıyor.genç kız oltayı atmış bekliyor.ruh hali o kadar belli ki belki gelir belki gelmez umrunda değil...erkek ise oltayı bir savuruyor ki,,daha uzağa ,olmuyor daha da uzağa,en uzağa.belki de diyor ki ,mutluluk ,,başarı,şans,güzel günler uzaklarda çok uzaklarda.yetinmiyor bu yüzden atıyor daha uzağa ,daha da uzağa...