GÖÇEBE

                 

                                                GÖÇEBE 

                                       Söyleyin dağlara rüzgara 
                                       Yurdundan sürgün çocuklara 
                                       Düşmesin kimse yılgınlığa 
                                       Geçit vardır yarınlara 


                                      Belki havaların soğuğundan , kışın kasvetinden , havaların pusundan ,belki  gökyüzünün güneşi bir türlü göstermeyen kara bulutlarından , ya da tam tersi , belki de siyasetin aşırı sıcak , bunaltıcı havasından , her gün değişik bir role bürünen aktörlerinden öylesine kaçıp gidesimiz var .Bu yüzdendir ki  , elimize aldığımız kalemler hep aynı kelimeleri yazar oldu belki de .Gitmek yazıyor , yol yazıyor ..
                                       Sonuçta bir göçer toplum geni taşıyan insanlar olarak doğal tabi ki , yollarla , göçlerle , gitmekle uğraşmamız.
Türk tarihi Orta Asya' dan başlayıp Anadoluya uzanıyor diye yazıyor tarih kitapları .924 yıllarında başlayan göçler , 1027 de sel halini almış , temsili olarak da 1071 de Malazgirt savası ile Anadolu kapılarına dayanılmış.
                                       Çok yol katetmişler çok, atalarımız .Sırtlarında çocukları , çadırları , önlerinde hayvanları .At tepesinde ovalarda konaklaya ,konaklaya . Aşılamayan dağlar , azgın nehirler , karlı tepeler .Ama her seferinde bir çıkış yolu bulmuşlar.
                                        Buradan geliyor belki de güzel ülkemin güzel insanlarının yol sevdası , köprü aşkı .Severiz biz yolları , yol yapanları .Severiz biz köprüleri , köprü yapanları .
                                       Desek ki o güzel insanlara :
     ---   Sizin çok sevdiğiniz , kitleleri peşinden sürükleyen , kısa boylu , tonton başbakanınız yolsuzluklara göz yumdu , çevresine lale devri yaşattı , sonrasında bankalar battı , ekonomi çöktü , insanlar iflasa sürüklendi , pkk o dönemde güçlendi.
            Cevap şu olabilir :
    ---   Ama yol yaptıııı...!
                                       Desek ki o güzel insanlara :
    -----  Sizin taptığınız , ailenizden biri olarak gördüğünüz , uğruna can feda ettiğiniz lideriniz bütün ülkelerle çatışma halinde , tek başına iktidarda olduğu upuzun yıllarda çok şehit verdik , çok bombalar patladı , çok darbeler yedi ülkemiz , dolar fırladı , ekonomi yerle bir .
              Cevap şu olabilir :
  ------    Ama köprüler yaptııııı !
               Köklerinde göçebe geni taşıyan bizler , severiz yolları , severiz köprüleri .
Sormayız yapılan  o yolların insanları nereye götürdüğünü .Demokrasiye , barışa , özgürlüğe , refaha ,huzura ,uygarlığa götürüp götürmediğini sorgulamayız .
Sormayız o köprülerin hangi iki ucu birbirine bağladığını .Hangi iki ucu birbirine yakınlaştırdığını .
           İnkar edemeyiz .Yollar yapıldı müthiş , köprüler yapıldı süper . İnkar etmek mümkün mü ?
Ama şunu da inkar edemeyiz .O yollar demokrasiye değil , baskı ve zulme götürdü insanları.O yollar yakınlaştıramadı sevenleri birbirine .O yollar mayın döşendi , o yollar hendekle anıldı , o yollar silah taşıdı üzerinde .
          O köprüler bağlayamadı ülkenin insanlarını birbirine .Kimi laik , kimi dindar , kimi ılımlı müslüman , kimi hain ,ayırdı birbirinden  onları .
           O köprüler şimdi taşımakta zorlanıyor onca yükü üzerinde . Yılların getirdiği yük , geçmişten gelen , bu gün de çözülemeyen , geleceğe miras kalacak bir yük .
           Her şeye rağmen .  Severiz biz yolları , severiz biz köprüleri .
           Yollar yapıldı .Yolun bir ucunda sen , bir ucunda ben .
           Köprüler yapıldı .Köprünün bir ucunda sen , bir ucunda ben .
           EVET  desen de  ,HAYIR  desen de .
           Köprünün bir ucunda bir yarım ,öbür ucunda diğer yarım .
                                             

                                           En büyük silah umut etmek 
                                           Yadigar kalsın size 
                                           Yol verin  kanatlı atlara 
                                           Sürgünden dönen çocuklara 
                                           Ateşler yakın doruklarda 
                                           Geçit vardır yarınlara 
                                           Dağılsak da göç yollarında 
                                           Yarın bizim bütün dünya ( murathan mungan )